İlk merhaba yeni bir umuttur kimi zaman..Yeni keşiflerdir,bambaşka diyarlardır...Bazen zorlu başlar ilk merhabalar..Yeni doğmuş bir bebeğin annesine verdiği ilk sancı sonrasında ki o melek koku..Zorda olsa tatlıdır,eşsizdir,benzersizdir ilk merhaba...Dilerim bizimde ilk merhabamız böyle güzel hazlarla dolu olur. Zira bu blog benim ilk göz ağrım.İlk bebeğim. :)
İlk merhabamız tatlı olsun diye süslü bir pasta ile açılışı yapmak istedim. Bu pasta bi o kadar hayatımın tadı tuzu tatlısı annem için yapılmıştır :) Sizlerin de yapıp sevdiklerine armağan edeceğinden hiç şüphem yok !
Malzemeler;
- 1 Adet Hazır Kakaolu Pandispanya
İç Kreması için(Pastacı Kreması);
- 5 Bardak süt
- 1.5 çorba kaşığı nişasta
- 3 yemek kaşığı un
- 1 çorba kaşığı kakao
- 5o gr. (1 çorba kaşığından biraz fazla) tereyağı
- 1 adet yumurta
- 1 paket şekerli vanilin
Süslemek için;
- 2 paket sade kremşanti
- Renkli boncuklar
Yapılışı;
-Kremamız için vanilya ve tereyağı hariç tüm malzemeyi karıştırıyoruz.
-Ocağın altını yakıp sürekli karıştırarak pişiriyoruz.
-Kaynadığı zaman ocaktan alıp tereyağı,vanilinide ilave ediyoruz.
-Arasıra kabuk bağlamaması için karıştırarak ,ılık halde pasta kremalarımıza kullanıyoruz.
-Diğer taraftan şantileri çırpıp bir süre dolapta bekletiyoruz.
-Kırmızı krem şanti elde etmek için gıda boyasından bir tutam ekliyoruz.
-Pandispanyayı şekerli-su ile ıslatıp ara kremamızı döşüyoruz.
-Son olarak sade krem şanti ile her yerini güzelce kaplıyoruz.
-Dilediğimiz şekilde üst kısmına şantiyi sıkarak süslüyoruz.
Afiyet bal olsun...Şükrümüz artsın :)
Dipnotlar;
-Bu sefer hazır pandispanya kullandım zaman yetersizliğinden dolayı..Bir daha ki sefere sizlere pandispanya tarifi ile geleceğim.
-Kremaya kakao koymadan sade şekilde de yapabilirsiniz.
-Dilerseniz çikolata tadını artırmak için ara kata damla çikolata,fındık ,fıstık ekleyebilirsiniz.
-Pandispanyayı kahveyle ıslatarak yalancı tiramisu tadı elde edebilirsiniz.
-Son olarak gıda boyası yerine çok yakında doğal gıda boyası tarifi gelecektir!
İlk yazımı Can Yücel'in Güne MERHABA şiiriyle kapatmak sanırım güzel olur.. :) Herkese İyi Haftasonları!!
Öyle sabah uyanır uyanmaz yataktan fırlama
Yarım saat erkene kurulsun saatin.
Kedi gibi gerin, ohh ne güzel yine uyandım diye sevin.
Pencerini aç, yağmur da olsa, fırtına da olsa nefes al derin derin...
Yüzüne su çarpma, adamakıllı yıka yüzünü serin serin..
Geceden hazır olsun, yarın ne giyeceğin.
Ona harcayacağın vakitte bir dilim ekmek kızart,
Çek kızarmış ekmek kokusunu içine,
Bak güzelim kahvaltının keyfine.
Ayakkabıların boyalı olsun, kokun mis,
Önce sana güzel gelsin aynadaki siluetin..
Çık evinden neşeyle, karşına ilk çıkana gülümse, aydınlık bir gün dile.
Sonra koş git işine, dünden, önceki günden,
Hatta daha da eskiden yarım ne kadar işin varsa hepsini tamamla,
Ohhh şöyle bir hafifle!
Bir güzel kahve ısmarla kendine,
Seni mutlu eden sesi duymak için "alo "de
Hiç işin olmasada öğle üzeri dışarı çık
Yağmur varsa ıslan, güneş varsa ısın, hatta üşü hava soğuksa...
Yürü, yürürken sağa sola bak, öylesine değil, görerek bak
Çiçek görürsen kokla,köpek görürsen okşa ,
Çocuk görürsen yanağından makas al.
Sonra,şöyle bir düşün, kimler sana yol açtı,
Sen çok dar da iken kimler seni ferahlattı,
Hani kapını kimsenin çalmadığı günlerde kimler kapını tıklattı?
Ne kadar uzun zamandır aramadın onları değil mi?
Hadi hemen uğrayabilirsen uğra, arayabilirsen ara
Hatırlarını sor, öyle laf olsun diye değil, kucaklar gibi sor..
Bu sadece onların değil, senin de yüreğini ısıtacak,yüzünde güller açtıracak.
Günün güzeldi değil mi? Akşamın da güzel olsun..
Yemeğin ne olursa olsun, masanda illaki kumaş örtü olsun..
Saklama tabakları, bardakları misafire
Sizden ala misafir mi var bu dünyada
Ailecek kurulun sofraya, öyle acele acele değil,vazife yapar gibi hiç değil,
Şöyle keyife keyif katar gibi, lezzete lezzet katar gibi,
Şöyle keyife keyif katar gibi, lezzete lezzet katar gibi,
eksik bıraktıklarını tamamlar gibi tadına var akşamının..
Gece evinde, dostların olsun.
Sohbetin yemeğin, kahkahan ol...
Arkadaşım hayat bu daha ne olsun?
Ama en önce ve illa ki sağlık olsun!
Can Yücel...
